48حضرت، زير لب دعايى كرد و خورشيد، دوباره در آسمان بالا آمد. پس امام(ع) نماز عصر خود را خواند. سپس خورشيد، دوباره غروب كرد. ¹ (تصوير شماره 2)

درباره تاريخ اوليه احداث زيارتگاه مشهد الشمس حله، آگاهى دقيقى در دست نيست. احتمالاً ابن شهرآشوب (متوفاى 588ه .ق)، نخستين كسى است كه به زيارتگاه فعلى مشهد الشمس حله و ارتباط آن با معجزه دوم رد شمس، اشاره كرده است. او محل زيارتگاه را «صاعديه»، از توابع بابِل، ذكر كرده است. ² على بن ابى‌بكر هروى نيز ضمن اشاره به اين زيارتگاه، چند قول مختلف درباره آن بيان كرده است؛ از جمله آنكه ³ گفته شده است خورشيد در آن، براى حزقيل پيامبر(ع) و به قولى براى يوشع بن نون(ع) و به قول ديگرى براى على‌بن‌ابى‌طالب(ع) بازگشته است.

علامه حلى (متوفاى 726ه .ق)، داستانى نقل كرده است كه بر مبناى آن، يكى از امراى حله با مشاهده كرامتى از اين مشهد، ساختمان آن را بازسازى كرد. مفاد داستان چنين است كه يكى از امراى حله، روزى از شهر خارج شد و پرنده‌اى را بر گنبد مشهد الشمس ديد. عقابى را فرستاد تا آن را شكار كند. پرنده فرار كرد و در خانه ابن‌نماى فقيه، ⁴ فرو آمد. عقاب، پرنده را تعقيب كرد تا به آن رسيد. ولى پاها و بال‌هاى عقاب، سست شد و از كار افتاد. يكى از اطرافيان امير، به آنجا رفت