145روستايى به نام شاهى، به شهادت رسيد. 1
يحيى، نبيره امام زين‌العابدين(ع) و از خاندان فضل و جهاد، علم و عبادت و از شريف‌ترين بيت، يعنى اهل‌بيت پيامبر(ص) است. يحيى بن عمر، همانند يحيى بن زيد الشهيد(ع)، با قيام جاودانه خود، چنان‌بر كاخ ستم و پايه‌هاى خلافت سفاك عباسى، لرزه انداخت كه در آن زمان، شعراى بسيارى در مدح او، شعر سرودند.
پدر بزرگوار
همان‌گونه كه اشاره شد، نام پدر بزرگوار يحيى، عمر، مكنا به «ابوعلى» است. 2 مادرش نيز ام ولد 3، سيده‌اى شريف و از بزرگان آل ابى‌طالب(ع) در شهر كوفه، به‌شمار مى‌رفت. سيد حسين براقى، وفات او را در كوفه دانسته است. 4 و احتمال مى‌رود كه در دهه چهارم قرن سوم هجرى، از دنيا رفته باشد. وى هفت پسر و چهار دختر داشته كه اسامى آنها عبارت‌انداز:
عبدالله، جعفر، حسين النسّابه، حسن، محمد الاكبر ابومنصور، احمد المحدث الشاعر، يحيى ابوالحسين، فاطمه، خديجه، مليكه و عليّه. 5 و 6