133از ارادتمندان و اصحاب ائمه(عليهم السلام) و راويان حديث آنها باشند. در منابع روايى و تاريخى، دست‌كم نام هفت فرزند وى، بيان شده است كه عبارت‌اند از: حمزه، شعيب، صالح، على، عمران، محمد و يعقوب. همه اينها، راوى حديث بوده‌اند و گاهى در شمار راويان ائمه(عليهم السلام)، از آنها ياد شده است.
شيخ طوسى، عمران بن ميثم را از راويان و اصحاب امام زين‌العابدين(ع) 1 و صالح ابن ميثم را از راويان و اصحاب امام محمد باقر(ع) برشمرده است. 2 از صالح بن ميثم، نقل شده است كه امام باقر(ع) خطاب به او فرمود:
«اِنّي احبّكَ وأباكَ حبّاً شديداً»؛ «من، تو را و پدرت را بسيار دوست مى‌دارم». 3 از حمزه، فرزند ديگر ميثم، داستان سفر عمره پدرش و رسيدن به حضور ام‌سلمه در مدينه و نيز كيفيت شهادتش، نقل شده است. 4
افزون‌بر فرزندان ميثم تمار، تعدادى از نوادگان وى نيز از اصحاب و راويان حديث ائمه(عليهم السلام) بودند كه از آن جمله، مى‌توان به شخصيت‌هاى زير اشاره كرد:
الف) اسماعيل بن شعيب بن ميثم تمار، از اصحاب امام صادق(ع) و راوى حديث از آن حضرت؛ 5
ب) ابراهيم بن شعيب بن ميثم تمار، از راويان و اصحاب امام صادق(ع)؛ 6
ج) يعقوب بن شعيب بن ميثم تمار، از راويان و اصحاب امام باقر(ع) 7 و نيز از راويان امام صادق(ع) . 8