15اجماعى است و رواياتى بر آن دلالت دارد.

-عن أبي عبدالله(ع) في الرجل يخرج في الحاجة من الحرم، قال: «ان رجع في الشهر الذي خرج فيه، دخل بغير احرام. فان دخل في غيره دخل باحرام». ¹

امام صادق(ع) درباره شخصى كه به‌خاطر حاجتى از حرم خارج مى‌شود، فرمود: «اگر در همان ماهى كه خارج شده، برگردد، بدون احرام وارد مى‌شود و اگر در غير آن ماه برگردد، بايد با احرام باشد».

-عن ابي عبدالله(ع): «انه خرج إلى الربذه يشيّع اباجعفر، ثم دخل مكة حلالا». ²

از امام صادق(ع) است كه آن حضرت از مكه به ربذه رفت تا فرزندش امام باقر را بدرقه كند. سپس وارد مكه شد درحالى‌كه احرام نبست.

-عن ابي عبدالله في الرجل يخرج إلى جدّة في الحاجة قال: «يدخل مكة بغير احرام». ³

امام صادق درباره مردى كه به سبب احتياجى از مكه به جدّه رفت، فرمود: «بدون احرام وارد مكه شود».

البته روايت دوم و سوم بر اينكه حمل شده شخص، پيش از تمام شدن ماه، از مكه خارج شده، سپس برگشته است.

مطلبى كه در اينجا قابل بررسى است اين است كه منظور از ماه چيست؟ آيا منظور «دوازده ماه قمرى» است؟ به اين معنا كه در هر ماه قمرى، تنها يك احرام بسته مى‌شود؟ يا منظور گذشتن «سى‌روز» از وقتى است كه احرام بسته است؟ شهيد ثانى كه اين مسئله را مطرح مى‌كند، مى‌گويد: «منشأ اشكال، اطلاق نصوص است و اينكه در روايت احتمال هر دو وجه مى‌رود» و سپس وجه دوم را قوى مى‌داند. ⁴ اما ظاهر عبارت حديث اول كه در اين مسئله نقل كرديم، دلالت بر وجه اول دارد؛ زيرا كلمه «الشهر» كه داراى «الف» و «لام» است، بيشتر به ماه‌هاى دوازده‌گانه دلالت دارد تا گذشتن سى روز.