11ماه‌هاى ديگر سال. البته اين حكم استثناهايى دارد كه خواهيم آورد.
اين حكم ميان فقهاى شيعه، اتفاقى بوده و خلاف آن از هيچ‌كس نقل نشده است. صاحب مدارك و صاحب جواهر ادعاى اجماع كرده‌اند. 1 همچنين روايات متعددى كه بسيارى از آنها صحيحه يا حسنه است، دلالت بر وجوب احرام دارد كه از جمله آنهاست:
-عن علي بن حمزة قال: «سألت أبا ابراهيم(ع) عَن رجلٍ يدخلُ مكّةَ في السنةِ، المرة وَ المرتين و الثلاث، كيف يصنع؟ قال: إذا دخل فليدخل مُلبّياً و إذا خرج فليخرج مُحِلّاً». 2
ابن حمزه مى‌گويد: «از امام هفتم پرسيدم مردى كه در طول سال؛ يكبار، دوبار يا سه بار داخل مكه مى‌شود، وظيفه‌اش چيست»؟ فرمود: «در حال تلبيه [و احرام] داخل شده و در حال احلال خارج گردد.»
-عن محمد بن مسلم قال: «سألت أبا جعفر(ع) هل يدخل الرجل مكة بغير احرامٍ؟ قال: لا إلّامريضاً أَوْ مَن بِهِ بَطَنٌ». 3
محمد بن مسلم مى‌گويد: «از امام باقر(ع) پرسيدم آيا شخص مى‌تواند بدون احرام وارد مكه شود»؟ فرمود: «نه مگر مريض يا مبطون باشد.»
-عن عاصم بن حمُيد قال: «قلت لأبي عبدالله: يدخل الحرم أحدٌ إلّا محرماً؟ قال: لا إلّا مريض أو مبطون».
عاصم مى‌گويد: به امام صادق گفتم: «كسى كه محرم نيست، مى‌تواند داخل حرم شود»؟ فرمود: «نه، مگر مريض يا مبطون باشد».
طبق اين روايات، ورود به مكه و حرم، بدون احرام ممنوع است و كسى كه وارد مكه مى‌شود، حتماً بايد در حال احرام باشد.
چند گروه از اين حكم كلى استثنا شده‌اند:
الف) مريض و مبطون
در روايات بالا ديديم كه به مريض و مبطون اجازه داده شده كه بدون احرام وارد مكه شوند. اما در بعضى از روايات آمده است كه مريض هم بايد با حال احرام وارد مكه شود: