45عقل، مستقلاً حكم مىكند به حُسن عمل آنچه احتمال دارد در نظر مولا مطلوب باشد. محتواى اخبار ضعيف، از اين قبيل است. 1
قول دوم و ادله آن
برخى ديگر از بزرگان كه تعداد آنها كم هم نيست، قاعده «تسامح در ادله سنن» را براى اثبات حكم شرعى استحباب، كافى نمىدانند؛ بنابر اين عبادات چه واجب و چه مستحب، توقيفيهاند و نياز به دليل صريح و نص صحيح مبنى بر مشروعيت دارند؛ درحالىكه اخبار «من بلغ»، اين معنا را نمىرساند.
صاحب مدارك(رحمه الله)، اين قاعده را براى اثبات حكم شرعى استحباب، كافى نمىداند و مىگويد: «استحباب، حكم شرعى است. پس همانند ساير احكام، نياز به دليل شرعى دارد». 2 صاحب حدائق(رحمه الله)، از جمله كسانى است كه درباره اين قاعده، بهطور مبسوط، بحث نموده و گفته است: «ان الاستحباب حكم شرعي يتوقف ثبوته على الدليل و إلا كان قولا على الله بغير دليل».
ايشان در ادامه بحث، مىگويد: «اگر روايات ضعيفه، ادله شرعىاند، توانايى اثبات وجوب يا استحباب را دارند؛ وگرنه نمىتوان با آنها مطلقاً حكم شرعى را ثابت نمود. بنابراين سخن از اينكه مىتوان در ادله استحباب، تسامح نمود، ضعيف است». ايشان در نهايت، چنين نتيجه مىگيرد: «هو الى الفساد أقرب من الصلاح». 3 ايشان درباره دلالت روايات