40
بررسى «قاعده تسامح در ادله سنن»
در فروع مسئله نماز زيارت برخى از بزرگان، به قاعده «تسامح در ادله سنن» استناد نمودهاند. به همين علت، در اينجا لازم است بهصورت فشرده، به اقوال و ادله مطرح شده درباره اين قاعده، اشاره شود.
درباره اين قاعده، دستكم دو قول وجود دارد:
1. قول كسانى كه در مجموع اين قاعده را قبول نمودهاند؛
2. قول كسانى كه تسامح در ادله سنن را براى اثبات حكم شرعى استحباب، قبول ندارند.
قول اول و ادله آن
بسيارى از بزرگان، قاعده «تسامح در ادله سنن» را پذيرفته و بر همين اساس، حكم به استحباب افعالى نمودهاند كه ادله ثابتشده شرعى ندارند و تنها به وجود روايات ضعيف درباره آنها، اكتفا كرده و به آنها استناد نمودهاند.
از جمله قائلان به جواز «تسامح در ادله سنن»، مرحوم صاحب رياض(رحمه الله)، مىباشد كه تعبير به «جواز التسامح في ادلة السنن كما هو التحقيق» كرده است. 1 محقق نراقى(رحمه الله) طى بحث مبسوط درباره اين قاعده، ضمن قبول اين قاعده درباره سنن، آن را درباره مكروهات نيز پذيرفته است. حتى براساس پذيرش اين قاعده و عمومات تسامح، تسامح در قبول روايات مخالفان كه دربردارنده سنن مىباشند، را پذيرفته است. 2