34داشته». 1 تلعكبرى سال 340ه.ق در مصر از او حديث استماع نموده و اجازه‌اى از او دريافت كرده است. قاضى ابوالحسين محمدبن عثمان نصيبى از جعفر با عنوان «الشريف الصالح ابوالقاسم جعفر» ياد مى‌كند. او همچنين از ابن بابويه قمى روايت نقل مى‌كرده است.
ابن‌عنبه، ابوالقاسم جعفر را ملقّب به جمال مى‌داند و ابوالفاتك حسين مكى‌بن عبيدالله‌بن جعفر الجمال را از فرزندان او برشمرده و مى‌نويسد: «او فرزندانى در مكه داشته است كه از آن ميان مى‌توان به ابوعلى اسماعيل و فرزندش محمد خطيب و قاضى مكه ياد كرد كه سيدى جليل‌القدر و كريم بود».
سيد جعفر نقيب، فرزندى به نام ابوالحسن موسى داشت كه به ابن اعرابى معروف بود و از او با عنوان صاحب الطوق ياد مى‌كنند. او بر نواحى آذربايجان غلبه پيدا كرد و نسلش در بلندى‌هاى شهرهاى شيروان پراكنده است.
فرزند ديگر جعفر نقيب، محمد نام داشت كه از او، ابوجعفر محمدبن موسى‌بن محمدبن جعفر جمال به دنيا آمد و در مصر سكونت داشت. 2