33عبارت ابن طقطقى درباره جعفر نقيب، گوياى شخصيت والاى اين سيد جليل‌القدر است كه مى‌نويسد: 1
ابوالقاسم جعفر پسر محمد، نقيب سادات و اهل حديث بود كه به‌سبب زيبايى چهره به جمال ملقب شد. او سيدى بزرگ، اميرى باعظمت، بخشنده و قهرمان و عالمى عامل بود. ابوالقاسم جعفر، شش پسر به اسامى حمزه، على شعرانى، عبدالله، موسى، عبيدالله و ابوعلى اسماعيل داشت كه آخرى در مكه ساكن بود. 2
متأسفانه از تاريخ وفات او گزارشى در دست نيست؛ اما مطمئنيم كه در مكه وفات يافته و همان‌جا دفن شده است. 3
از او با عنوان سيد جعفر علوى حسينى موسوى نيز ياد مى‌شود. او تا سال 340ه.ق در قيد حيات بود. سيد جعفر از معلمش ابوالعباس عبيدالله‌بن احمدبن فهيك در مكه روايت نقل مى‌كرد. او همچنين كتاب «صلاة الكبير» نوشته حريزبن عبدالله را براى قاضى ابوالحسين محمدبن عثمان نصيبى قرائت كرده و كتاب عاصم‌بن حُميد معروف و كتاب حذيفةبن منصور را خوانده است.
شيخ آغا بزرگ تهرانى مى‌نويسد: «كراجكى در كتاب فهرست خود قائل است كه ابوالقاسم جعفر، طى مدت سكونتش در قم و شهر رى، 220 تأليف