45الجنة، إذا كان هذا الميت شهيدا فتكون روحه في حوصلة طير من طيور الجنة». ¹

محدث وهابى به زعم خود خواسته است فضيلتى براى شهيدان قائل شود و از اين‌رو محل استقرار شهيد را به جاى شكم پرنده، در چينه‌دان آن قرار مى‌دهد؛ اما گويا در جاى ديگر، اعتقاد سابق خود را فراموش كرده و با نقل حديثى كه آن را مرفوع ² و معتبر نيز مى‌داند، مكان زندگى شهيد را بسان ديگر مؤمنين در شكم پرنده معرفى كرده است:

سألنا عبد الله (ابن مسعود) عن هذه الآية: وَ لاٰ تَحْسَبَنَّ الَّذِينَ قُتِلُوا فِي سَبِيلِ اللّٰهِ أَمْوٰاتاً بَلْ أَحْيٰاءٌ عِنْدَ رَبِّهِمْ يُرْزَقُونَ ؟ ³ قال: أما إنا قد سألنا [رسول الله] عن ذلك؟ فقال: أرواحهم في جوف طير خضر لها قناديل معلقة بالعرش تسرح من الجنة حيث شاءت ثم تأوي إلى تلك القناديل... . ⁴

از عبدالله بن مسعود(رحمه الله) درباره معناى آيه شريفه كه درباره شهيدان است، پرسيديم: «[اى پيامبر!] هرگز گمان مبر كسانى كه در راه خدا كشته شدند، مردگانند! بلكه آنان زنده‌اند و نزد پروردگارشان روزى داده مى‌شوند». گفت: «ما نيز همين مطلب را از پيامبر(ص) سؤال كرديم او فرمود: «ارواح آنان در شكم پرندگان سبزرنگى است و آن پرندگان در قناديلى كه به عرش آويخته است، ساكن‌اند. پرندگان به هر مكانى از بهشت كه بخواهند سر مى‌زنند و دوباره به آن قنديل‌ها بازمى‌گردند».