51تقيه تقسيمات ديگرى نيز دارد كه به دليل عدم ارتباط مستقيم با موضوع مد نظر، از ذكر آن خوددارى مىشود.
گفتار چهارم: ديدگاه فقهى اهل تسنن درباره اقتداى به مخالفين خود
قبل از ورود به بحث و تبيين زواياى مختلف آن و بيان احكام و استدلالهاى هر يك لازم است با ديد تطبيقى به اين موضوع بپردازيم. بنابراين در اينجا گذرا به ديدگاه مذاهب چهارگانه اهل تسنن درباره اقتدا به امام جماعت شيعه و نيز اقتداى يك مذهب به امام جماعت مذهب ديگر اشاره مىكنيم.
فقيهان مذاهب ديگر نيز همانند فقهاى شيعه براى امام جماعت شروطى قائل هستند. همه مسلمانان و مذاهب درباره برخى از اين شرايط اجماع دارند؛ مانند شرط اسلام. 1 ولى درباره بعضى شروط ديگر اختلاف واقع شده است؛ مانند عدالت، ذكورت، حريت و... . مثلاً در ميان مذاهب اربعه، مالكيه 2 و حنبليه 3 مانند شيعه، اقتداى به فاسق را صحيح ندانستهاند. ولى حنفيه و شافعيه قائل به صحت اقتدا به فاسق هستند. 4 البته حنابله اقتداى به فساق را در نماز جمعه و نماز عيد صحيح مىدانند. 5
مسئلهاى كه مناسب است بدان پرداخته شود اين است كه ديدگاه ديگر مذاهب درباره اقتدا به شيعه يا ديگر مذاهب اربعه چيست؟ آيا آنها اقتدا به مخالفين خود را در اصول يا فروع صحيح مىدانند يا باطل؟
گفتنى است با توجه به اقليت بودن شيعه در زمانهاى گذشته و نبود يك حكومت