292. نگاه به موضوع، تنها جنبه فقهى داشته و ديگر خصائص، استطراداً مطرح گرديده است.
3. عدم ورود فقيهان پس از صاحب جواهر به مسئله، به دليل نبود فايده عملى در موضوع و خاص بودن ويژگىها براى پيامبر(ص) بوده است.
رويكرد فقيهان اهل سنت
فقيهان اهل سنت نيز همانند فقيهان شيعه، اين بحث را در كتاب النكاح ذكر نمودهاند؛ با اين تفاوت كه در كتب فقهى اهل سنت، شروع كتاب النكاح با اين موضوع مىباشد؛ چنانكه ابنكثير مىگويد: «اصحاب ما اين بحث را به پيروى از امام شافعى، در اوائل كتاب النكاح مىآورند». 1
طبق گفته ابنكثير، اول كسى كه اين موضوع را در كتاب النكاح آورده، «امام شافعى» است. سپس فقيهان به او تأسى نمودهاند. پس از شافعى، شاگرد او «مزنى» نيز كتاب النكاح را با اين موضوع شروع نموده است. 2
ابوبكر بيهقى از فقيهان اهل سنت (متوفاى 458ه .ق) باب مستقلى را در كتاب خود، در كتاب النكاح، به اين موضوع اختصاص داده است. 3 «نووى» از فقيهان اهل سنت نيز در ابتداى كتاب النكاح، فصلى را به موضوع اختصاص داده است. 4 «خليل بن اسحاق مالكى» 5 و برخى نويسندگان كتب فقهى- حديثى اهل سنت نيز به مناسبت بعضى مسائل شرعى، اشارهاى به اختصاصى بودن آن نمودهاند. 6