26خود فرق بگذارد كه براى گروهى از آنها خانهاى مبارك و كانون رحمت و خير و بركت را قرار دهد و براى ديگران قرار ندهد. تعبير آيه كريمه با عبارت: (وُضِعَ لِلنّٰاسِ ) و (وَ هُدىً لِلْعٰالَمِينَ ) مؤدّى همين مفهوم است؛ يعنى كعبه براى مردم نهاده شده و هدايتگر جهانيان است.
ليكن در گذرگاه حيات انسان، اديان الهى و تعاليم آسمانى و كتابهاى فرود آمده از سوى خداوند مانند: صحف ابراهيم، تورات موسى، انجيل عيسى و زبور داود دستخوش تحريف گرديده و هواهاى نفسانى و اميال بشرى در آن دخالت كرده و آنها را به بازى گرفته است چنانكه آيه كريمه بيان مىكند: ( اتَّخَذُوا دِينَهُمْ لَعِباً وَ لَهْواً وَ غَرَّتْهُمُ الْحَيٰاةُ الدُّنْيٰا ). 1 «دينشان را بازيچه و سرگرمى گرفتند و زندگى دنيا آنان را فريفت.» و بهكلّى از دين منحرف شدند جز آنان كه از هدايت و دستگيرى خداوند بهرهمند گرديدند؛ ( وَ لَقَدْ بَعَثْنٰا فِي كُلِّ أُمَّةٍ رَسُولاً أَنِ اعْبُدُوا اللّٰهَ وَ اجْتَنِبُوا الطّٰاغُوتَ فَمِنْهُمْ مَنْ هَدَى اللّٰهُ وَ مِنْهُمْ مَنْ حَقَّتْ عَلَيْهِ الضَّلاٰلَةُ ). 2 «ما در ميان هر امت پيام آورى فرستاديم تا آنان را به بندگى خدا و اجتناب از طاغوت فرا خواند، برخى از آنان را خداوند هدايت فرمود و برخى مستوجب ضلالت و گمراهى شدند.»
و آنگاه كه بيشتر مردم از آيين حنيف و دين خدا دور افتادند، به پرستش بتان روآوردند و خدايان متعدد گرفتند؛ خداى آفتاب، خداى ماه، خداى خير و خداى شرّ ...
برخى ظواهر طبيعت، همچون درختان و جنگلها و كوهها و نهرها و ستارهها و افلاك را تقديس و پرستش كرده و برخى قبور مردگان و حيوانات مخصوص را مورد ستايش قرار دادند و براى آنها اماكن و مراكزى ساختند و در اوقات معين و غالباً اعياد، به زيارت آنها آمدند و به صورت دسته جمعى آهنگ آن اماكن نمودند و از اينجا حج اديان پديد آمد!