324كافى، تهذيب‌الاحكام، الاستبصار، امالى صدوق، امالى ابن الشيخ و ارشاد مفيد به چشم مى‌خورد. 1
15. وكيع‌بن‌جراح (متوفاى 196 ه.ق)
وكيع از حافظان حديث و فقيهان بزرگ كوفى است كه تمام رجاليان اهل سنت از وى تجليل كرده‌اند. احمدبن‌حنبل درباره او گفته است: «او مردى بى‌مانند، حافظى توانا و علامه‌اى بى‌بديل بود. به‌خوبى حديث حفظ مى‌كرد و به‌درستى به مذاكره فقه مى‌پرداخت. بر همگان است كه از تصنيفات او استفاده كنند». يحيى‌بن‌معين مى‌گويد:
برتر از وكيع نديده‌ام. او جز براى خدا حديث نمى‌گفت و در حفظ حديث، بى‌مانند بود و از اركان چهارگانه حديث به شمار مى‌رفت. 2 هركس عبدالرحمان ابن مهدى را بر وكيع مقدم بدارد، لعنت خدا و فرشتگان و مردم بر او باد! 3
عكرمةبن‌عمار نيز وى را در فقه و حديث، در ميان كوفيان، بى‌نظير دانسته است و مروان‌بن‌معاويه، درباره او مى‌گويد: «كسى را نزد من نستودند؛ مگر آنكه او را فروتر از آن اوصاف يافتم؛ مگر وكيع كه او را بالاتر از آنچه وصف كرده بودند، ديدم». 4
عجلى از او به فقيهى عابد، صالح و اديب ياد مى‌كند. 5 ذهبى درباره شخصيت وى مى‌نويسد: «وكيع بن الجراح بن مليح بن عدي بن فرس بن جمجمة بن سفيان بن الحارث بن عمرو بن عبيد بن رؤاس، الإمام الحافظ، محدّث العراق، ابو سفيان الرؤاسي الكوفي احد