233در اين كتاب، افراد با نقل كمترين روايت از مناقب حضرت على(ع) يا بدى‌هاى معاويه، به تشيع متهم و به‌شدت تضعيف شده‌اند و گاهى كلمات توهين‌آميزى نيز درباره آنان به كار رفته است. وى در ترجمه «ابوصلت هروى» كه از اصحاب امام رضا(ع) است، مى‌نويسد:

ابوصلت هروى، از حق، انحراف به باطل ميل داشته است. از كسى شنيدم كه براى من، از بعضى ائمه نقل كرده كه درباره او گفته است: «او دروغ‌گوتر و بدتر از فضله الاغ دجال است و از قديم، آلوده به كثافات بوده است». ¹

درحالى‌كه ابوصلت هروى، از كسانى است كه ابن معين در مقاطع گوناگون، عجلى، ابوداوود، ابن شاهين، حاكم نيشابورى، حاكم حسكانى و ديگران، وى را توثيق كرده‌اند. ذهبى نيز درباره وى مى‌نويسد: «عبدالسلام بن صالح ابوالصلت الهروي الرجل الصالح». ²

گويا كتاب احوال الرجال كه موضوع آن، راويان ضعيف و ضُعفاست، تنها اثرِ كاملِ موجود جوزجانى است كه يك نسخه خطى از آن، در كتابخانه ظاهريه دمشق (مجموعه 349)، نگهدارى مى‌شود. «صبحى بدرى سامرائى»، اين كتاب را منتشر كرده است (بيروت، 1405). ³ عبدالعليم بَسْتَوى» نيز به‌ضميمه تحقيق خويش، درباره شيوه جرح‌وتعديل جوزجانى در كتاب «الامام الجوزجانى و منهجه فى‌الجرح و التعديل»، احوال الرجال را با نام «الشجرة فى احوال‌الرجال» چاپ كرده است. اما نام درست اين كتاب، همان‌گونه كه سامرائى نيز نوشته، «احوال الرجال» است و درواقع، كلمه