214بدعتش، روايت نقل كرده است». در نتيجه، به نپذيرفتن اينگونه روايات حكم مىشود. درغيراينصورت، اگر روايتى، تنها در منقبت حضرت امير(ع) باشد، بدون تنقيص غير و دادن امتياز ويژه، اشكالى در نقل آن نيست؛ چنانكه «ابوالحسن مأربى» در پرسش از روايات راويان شيعى در منقبت حضرت امير(ع) مىنويسد:
فرق است بين اينكه گفته شود: «فلان شيعى در تأييد بدعتش، روايت نقل كرده است» و اينكه گفته شود: «فلان شيعى در فضل على(ع) روايت نقل كرده است»؛ زيرا فضل على(ع) در احاديث صحيح نزد اهل سنت ثابت است و «رواياتى كه اهل سنت در فضل على(ع) نقل كردهاند، در تنقيص شيخين، و مقامى خاص براى على(ع) نيامده است. افزون بر اينكه معانى آن ضعيف نبوده و الفاظ آنهم ركيك نيست؛ برخلاف احاديث شيعه كه در بيشتر آنها غلو در حق على(ع)، به همراه تنقيص اكثر صحابه است؛ ضمنآنكه معانى آن، ضعيف و الفاظ آن ركيك نيز مىباشد». 1
بنابراين اگر روايتى نقل شود كه غلو در حق على(ع) و تنقيص غير باشد، گفته