53خارج مى‌شد و به ايوان كبير مى‌آمد. درحالى كه اين ايوان با وسايل زينتى مختلف همچون پارچه‌هاى براق، پرده‌هاى دستباف فاخر، چراغ‌هاى درخشان و صندلى‌هايى منظم، آراسته شده بود.
خليفه مى‌نشست و اركان دولتى به همراه شخصيت‌هاى سرشناس كشور، در سمت راست و چپش بودند. ايوان، مملو از جمعيت بود. سخنران، ديوان انشاء 1 را قرائت مى‌كرد كه در آن، عين فرموده پيامبر(ص) درباره خلافت اميرمؤمنان در روز غدير خم ذكر شده بود. پس از اتمام مراسم، قاضى، دو ركعت نماز با آنان مى‌خواند؛ سپس در بين همديگر هدايا، تهنيت‌ها، مژده و تبريك رد و بدل مى‌كردند. 2
مذهب اهل بيت در عصر فاطميان رايج بود و بر روى سكه‌هاى قرمزرنگ نوشته بودند: «لا إله إلا الله محمد رسول الله وعلي أفضل الوصيين و وزير المرسلين». سپس اسامى پنج تن از افراد شريف اهل بيت (پنج تن آل عبا) ذكر شده بود. مناره‌هاى تمام مساجد مصر، طنين «حيّ على خير العمل» سر مى‌دادند. 3 اين عبارت از زبان تمامى مؤذن‌هاى مساجد مصر، طنين‌انداز مى‌شد.
همچنين روز عاشورا براى آنان روز اندوه بود و بازارها تعطيل مى‌شد. نوحه‌گران به سمت مسجد جامع قاهره مى‌رفتند و دسته‌جمعى مصيبت اهل‌بيت مى‌خواندند. خليفه فاطمى، در حالى كه نقاب زده و اندوهگين بود، بر زمين مى‌نشست. او در ابتداى روز، خود را از انظار مردم پنهان مى‌كرد و در هنگام زوال آفتاب، در مسجد جامع مى‌نشست. اين مراسم قبل از انتقال سر مبارك سبط شهيد، امام حسين(ع) از