41كرده است. وى در بين آن بانوان بزرگوار علوى، مزار آمنه، رقيه، بانو نفيسه، فاطمه بنت محمد بن اسماعيل بن امام جعفرصادق(ع)، امّ عبدالله و امّ كلثوم بنت قاسم را برشمرده است. ¹ حال آنكه ياقوت در بين آنها، از مزار منسوب به زينب كبرى(عليها السلام) بنت امام على(ع) سخنى به ميان نياورده است.

5. ابن شاهين زاهرى

غرس‌الدين خليل بن شاهين زاهرى اسكندرى مصرى، متوفاى سال 873 ه.ق است. او تعداد زيادى از مزارهاى زنان علوى مدفون در مصر را ذكر كرده است. غرس‌الدين در بين آنان، مزار بانو نفيسه، فاطمه بنت محمد بن اسماعيل بن جعفرصادق(ع)، آمنه، امّ عبدالله بن قاسم، امّ كلثوم و رقيه را برشمرده است. ²

همه اين زنان از جهات بسيارى كه در مباحث بعدى بيان خواهيم كرد، نسبشان به اميرمؤمنان على(ع) مى‌رسد؛ اما با اين همه، غرس‌الدين، هيچ نامى از زينب‌كبرى(عليها السلام) دختر امام على(ع) نبرده است. حال آنكه اين جهانگرد، اصالتاً مصرى و بسيار با اصل و نسب بود. درنتيجه او، آشناترين مردم به مقبره‌هاى ديارش بود؛ چرا كه صاحب خانه، نسبت به ديگران از احوال خانه‌اش آگاه‌تر است.

از سوى ديگر اگر خواننده گرامى روى كتاب هر جهانگردى دست بگذارد كه در سده‌هاى اوليه يا ميانه از مصر ديدن كرده باشد، هيچ اثرى از مزار بانوى خردمند، زينب(عليها السلام) در آنها نمى‌بيند. اما راجع به مطلبى كه مربوط به جهانگرد كوهينى است، و به آن استناد مى‌شود بايد گفت: درباره اين مطلب در جاى خودش، با دقت صحبت خواهيم كرد.