87
إِنَّ عَلِيّاً كَانَ فِي طَاعَتِكَ وَ طَاعَةِ رَسُولِكَ فَارْدُدْ عَلَيْهِ الشَّمْسَ» 1؛ «خدايا! او در راه طاعت تو و فرمانبردارى پيغمبرت بوده است. پس خورشيد را براى او باز گردان». اسما مىگويد: «خورشيد را ديدم كه غروب كرد، ولى ديدم كه بار ديگر طلوع نمود». 2
شكستن بتها
شكستن بتهاى كعبه، دو مرتبه به دست على(ع) انجام گرفت؛ يك مرتبه قبل از هجرت و يك مرتبه پس از هجرت در فتح مكه كه على(ع) بر دوش رسولخدا(ص) بالا رفت و كعبه را از لوث بتها پاك گردانيد. 3
جنگ تبوك
سال نهم هجرت، رسول خدا(ص) با اعلام بسيج عمومى به همراه سىهزار نفر به سوى «تبوك» حركت كردند و على(ع) را به عنوان جانشين خود در مدينه باقى گذاشتند. اميرالمؤمنين(ع) به پيامبر(ص) عرض كرد:
«تُخَلِّفُني مَعَ الخَوالِفِ؟» ؛ «آيا مرا با بازماندگان از جهاد به جاى نهادى؟» پيامبر پاسخ دادند:
«إِنَّ المَدِينَةَ لا تَصْلَحُ إِلَّا بِي أَوْ بِكَ»؛ «مدينه جز با حضور من يا تو اصلاح نخواهد شد». آنگاه فرمودند:
«أَما تَرْضى أَنْ تَكُونَ مِنِّي بِمَنْزِلَةِ هَارُونَ مِنْ مُوسى إِلَّا أَنَّهُ لا نَبِيَّ بَعْدِي؟» 4
مباهله
جمعى از بزرگان نصاراى نجران وارد مدينه شدند و پس از گفتوگوى طولانى با پيامبر(ص)، حاضر به تسليم در برابر حقيقت نگشتند؛ از اين جهت،