76شد كه به «تحجير هارونى» معروف شد. 1
در سال 170 ه.ق، بنا به گفته ابن‌طحال در كتاب فرحة الغرى، هارون‌الرشيد، خليفه عباسى دستور داد كه ساختمانى با آجر سفيد رنگ و به طول و عرض يك ذراع بر روى قبر مطهر حضرت على(ع) ساخته شود. همچنين وى دستور داد كه گنبدى از گل سرخ نيز براى مرقد آن حضرت ساخته شود.
هنگامى كه متوكل عباسى به خلافت رسيد، دستور داد قبر مطهر حضرت‌على(ع) و امام حسين(ع) را ويران كنند. در سال 250 ه.ق، عمربن‌يحيى فرماندار كوفه دستور داد كه قبر مطهر حضرت على(ع) را بازسازى كنند.
در قرن سوم ه.ق والى طبرستان محمدبن‌زيد داعى (م. 287 ه.ق) ساختمان مرقد را تجديد بنا كرد و گنبدى براى مرقد ساخت و دورتادور آن را ديواركشى كرد. در اواخر قرن سوم، شاهزاده ابوالهيجاء عبدالله‌بن‌حمدان (م. 317 ه.ق) كه يكى از شاهزادگان خاندان شيعى مذهب بنى‌حمدان بود، مرقد مطهر را بازسازى كرد و آن را با پرده‌هاى نفيس و حصير گران‌قيمت فرش كرد.
در سال 372 ه.ق، عضدالدوله بويه (م. 372 ه.ق) مرقد مطهر را دوباره بازسازى كرد.
شاه عباس كبير در دوران پادشاهى خود و تحت نظر شيخ بهائى اقدام به بازسازى روضه، گنبد و صحن شريف نمود.
در سال 1155 ه.ق، نادرشاه افشار در سفرى به عتبات عاليات دستور تعمير و بازسازى خرابى‌ها را داده و او اولين كسى است كه دستور داد گنبد حرم مطهر