131تاريخچه كوفه
كوفه يكى از شهرهاى مهمى است كه مسلمانان صدر اسلام آن را پايه‌گذارى كردند و حضرت على(ع) آن را به‌عنوان پايتخت خود انتخاب كردند. گويند، محل بناى اين شهر را دو صحابى جليل‌القدر، يعنى سلمان فارسى و حذيفه يمانى در سال 17ه.ق و در دوره خلافت عمر انتخاب كردند. به دستور خليفه دوم و به دست سعدبن‌ابى‌وقاص، سردار فاتح عراق و ايران در بخش ميانى عراق ساخته شد. اين شهر در آن روزگار از موقعيت سوق‌الجيشى مهمى برخوردار بود و از سويى با صحرا و حجاز اتصال داشت و نيز شاخه‌اى از رودخانه فرات، مرز شمالى شهر را تشكيل داده و هم‌جوارى آن با شهر باستانى حيره و كشتزارها و نخلستان‌هاى گسترده كه منابع غذايى ارزشمندى براى مردمان داشت، بر موقعيت شهر مى‌افزود.
در آغاز به اين شهر، «كوفة الجند» مى‌گفتند كه به معنى «محل تجمع لشكريان» بود و بعدها اين واژه خلاصه شده و به آن كوفه مى‌گفتند. در سال 22ه.ق و در زمان حكمرانى مغيرةبن‌شعبه، تعداد هفت محله به تعداد قبايل ساكن در شهر كوفه كه هفت قبيله بودند، پايه‌گذارى شد. در سال 36 ه.ق حضرت على(ع) پس از جنگ جمل، اين شهر را پايتخت خود قرار داد و به‌تدريج رونق علمى و تجارى فراوانى پيدا كرد و يكى از مراكز مهم علمى و