13

مقدمه

در شريعت اسلامى، حج از زمره عباداتى است كه واجبات و محرمات زيادى در آن قرار داده شده است. شارع مقدس با جعل احكام متنوع و متعدد در اين فريضه، گامى مهم در جهت تربيت دينى و تقويت روحيه تعبد برداشته است. بخش عمده محرمات حج يا عمره با احرام بستن مكلف، پديد مى‌آيد. يكى از اين محرمات تمتعات جنسى است كه حتى تمتعات همسران از يكديگر را نيز در بر مى‌گيرد. به يقين، چنين حرمتى زمينه را براى تسلط بر نفس و مشتهيات آن فراهم مى‌سازد. اما قطعاً همه محرمات و از جمله حرمت التذاذات جنسى از همسر شرعى، با انجام اعمال و مناسك حج يا عمره، رفع خواهد شد.

در خصوص رفع تحريم استمتاع از نساء و التذاذات جنسى، در شريعت اسلامى، اختلاف ديدگاه وجود دارد. فقهاى اماميه بر اين مسئله اتفاق نظر دارند كه اين استمتاعات جز با انجام طواف نساء حلال نخواهد شد؛ ولى در فقه عامه اثرى از طواف نساء نيست و استمتاعات نيز، همراه با ديگر محرمات احرام، با حلق يا تقصير و طواف زيارت حلال مى‌گردد. از اين‌رو طواف نساء در فقه اماميه از اهميت بالايى برخوردار بوده و فروعات فقهى زيادى را به خود اختصاص داده است.