32بود كه در بقيع دفن شد و پس از آن قبرش نشانى براى مسلمانان گشت تا مردگان خود را در همان حوالى به خاك سپارند.

د) ابراهيم: او از فرزندان حضرت محمد(ص) و مادرش، ماريه قبطيه بود، در ذى‌الحجه سال 8 هجرى قمرى، به دنيا آمد. قابله‌اش «سلمى» و دايه‌اش «امّ‌برده» دختر منذر بن زيد از بنى‌نجار بود. پيامبر(ص) به وى علاقه زيادى داشت. او يك سال و ده ماه در كنار پدر بزرگوار و مادرش بود و سپس در سال دهم هجرت فوت كرد، و در بقيع دفن شد. رسول خدا(ص) در فوت او بسيار ناراحت گرديد و بر حسب اتفاق، خورشيد در آن روز گرفت، و مردم نيز آن را معلول مرگ ابراهيم پنداشتند، ولى پيامبر(ص) فرمود: اين چنين نيست، هرگز خورشيد و ماه، براى مرگ يا حيات كسى گرفته نمى‌شود و شما در صورت مشاهده «كسوف» يا «خسوف» بايد به نماز بايستيد.