21(در كتاب اخبار مدينة الرسول) ابن جبير متوفاى 614 هجرى و ابن بطوطه متوفاى 779 آنها را مشاهده و خصوصيات آن را شرح داده‌اند، داراى كتيبه و سنگ‌هاى نوشته شده، بوده است.
و نيز ميرزا حسين فراهانى در سال 1302 و1320 هجرى اين آثار را ديده و در سفرنامه خود آنها را شرح داده است. 1 مظلوم‌ترين و اندوهناك‌ترين صحنه در بقيع، صحنه اندوهبار و حزن‌انگيز قبور چهار امام مظلوم و معصومى است كه چون خورشيدى، در دل خاك مستور مانده‌اند: 1. پيشواى دوم امام حسن مجتبى(ع). 2.پيشواى چهارم امام زين‌العابدين(ع). 3. پيشواى پنجم امام محمد باقر(ع). 4.پيشواى ششم امام جعفر صادق(ع). بديهى است بيان علّت شهادت و دفن آن بزرگواران در بقيع و ماجراى تشييع و تدفين هر يك از آنها، خود كتابى مستقل و مقالاتى جداگانه مى‌طلبد كه بايد در جاى ديگر به آن پرداخت و اين مختصر را گنجايش آن نيست.
اينك قسمتى از بيوگرافى و شرح اجمالى زندگانى برخى از بزرگان مدفون در بقيع را ذكر مى‌كنيم:
1. فاطمه بنت اسد: فاطمه دختر اسد: فرزند هاشم، همسر ابوطالب و مادر على(ع)، جعفر، عقيل و هانى و طالب است. وى كه از مهاجرين نخستين و بيعت كنندگان با حضرت محمد(ص) مى‌باشد به پاكى و پرهيزكارى مشهور است و تنها كسى است كه در خانه كعبه وضع حمل نمود و مولود كعبه على(ع) را به دنيا آورد. او در زمان حيات پيامبر(ص)، جهان را بدرود گفت، آن حضرت در مرگ وى تأثر و اندوه فراوان از خود نشان داد، و سرانجام بر جنازه‌اش نماز خواند، و او را در ميان قبر نهاد. برخى قبر او را در كنار قبر عثمان بن مظعون و ابراهيم فرزند پيامبر دانسته‌اند؛ ولى مشهور اين است كه نزديك قبر چهار امام معصوم(عليهم السلام) قرار دارد كه اهل سنت آن را قبر فاطمه زهرا(عليها السلام) مى‌دانند! اين قبر قبلاً قبه و بارگاه داشته است.