55عبور كرده و نماز خود را ادامه داده است. چنان‌كه در روايت ديگرى نيز آمده است كه او نماز خود را قطع نكرد و آن را ادامه داد. 1
با توجه به اين روايت بر لازم نبودن اعاده نماز استدلال كرده‌اند، اگرچه مكروه است. 2
اين مسئله در عمدة القارى از افراد زيادى مانند عبدالله بن عمر و گروهى از تابعين مانند حسن بصرى و از شرح ترمذى و مالك نقل شده است: «نماز خواندن كنار قبر و قبرستان صحيح است». 3
در كلام ابن‌حجر بيان شد كه اگر نماز خواندن به سوى قبر، سبب باطل شدن نماز مى‌شد بايد نماز را قطع مى‌كرد. اين در صورتى است كه نماز خواندن به سوى قبر، عبادت صاحب قبر و نسبت خدايى دادن به آن نباشد.
مسجد قرار دادن قبرهاى پيامبران يا اولياى الهى، يعنى اعتقاد به خدايى آنها
كلام مؤلف عمدة القارى كه مى‌گويد: «نماز خواندن ميان قبرها مكروه است شامل مواردى است كه نماز بر روى قبر يا به طرف آن يا ميان دو قبر باشد. بيضاوى گفته است:
از آنجا كه يهود و نصارى به منظور بزرگداشت مقام پيامبران خود به طرف قبور آنها سجده مى‌كردند و آنها را قبله خود در نماز و مانند آن قرار مى‌دادند و قبرها را همانند بت مى‌پرستيدند، پيامبر(ص) آنها را لعنت كرد و مسلمانان را از چنين كارى منع نمود. در نتيجه اگر كسى در كنار قبر بنده صالحى، يك مسجد احداث كند و با نزديك شدن به او، قصد تبرك جستن نمايد (نه اينكه به سوى او تعظيم كند و متوجه او شود) شامل لعن پيامبر(ص) نخواهد بود. 4