13
مقدمه
شكر و سپاس بر خداى جهانيان و درود و سلام بر حضرت محمد(ص) و خاندان پاك او و لعنت الهى بر تمامى دشمنان ايشان تا روز قيامت.
خدايا بر محمد و آل محمد درود فرست كه حصار مستحكم امت، فريادرس بيچارگان و درماندگان، پناهگاه گريختگان و نگهبان عصمت‌طلبان‌اند. خدايا بر محمد و آل محمد درود بسيار فرست كه سبب خشنودى آنها و موجب اداى حق آنان بر ما گردد؛ به حول و قوه تو اى خداى عالميان.
بحث از آداب و مراسم دينى به صورت عام، از مهم‌ترين مباحث اعتقادى مرتبط با معرفت خداوند عزوجل است كه در نام و نشان‌هاى باعظمت پروردگار تجلى مى‌يابد. در اين باره پيامبر اعظم(ص) خطاب به على‌بن‌ابى‌طالب(ع) فرمود:
سوگند ياد مى‌كنم كه اين سه امر حق است: اول: تو و جانشينان پس از تو (ائمه طاهرين(عليهم السلام)) عارفان بالله هستيد كه خداوند جز از طريق معرفت شما شناخته نمى‌شود. دوم: شما (ائمه طاهرين(عليهم السلام)) عارفانى هستيد كه كسى به بهشت وارد نمى‌شود، مگر اينكه شما را بشناسد و شما نيز او را بشناسيد. سوم: هيچ كس وارد دوزخ نخواهد شد، مگر كسى كه منكر مقام شما شود و شما نيز او را نشناسيد. 1