14مؤلف در ادامه مطالب اين بخش، به مقبره حضرت زينب و حضرت رقيه(عليها السلام) در دمشق اشاره مى‌كند و بناى بقعه اين دو بزرگوار را از امير تيمور مى‌داند. وى آرامگاه عبدالله بن جعفر، مقبره بلال، مزار سيده نفيسه در مصر، مزار مطهر رأس الحسين(ع)، قبر عبدالله بن طباطبا را نقل قول كرده است و به نظر مى‌رسد كه خودش اين بناها را نديده است.
مقصود سوم: در احوالات نجف اشرف
در اين بخش، تاريخچه شهر نجف و مناطق اطراف آمده است؛ مؤلف به تاريخچه بارگاه اميرالمؤمنين(ع) اشاره مى‌كند. به گفته وى اولين كسى كه براى اين بارگاه گنبد ساخته، هارون الرشيد بوده است. بعد از آن، خاندان آل‌بويه و سلاطين صفويه و بعد نادرشاه افشار، بر تعميرات آن كوشيده‌اند.
مؤلف درباره تزئينات داخل گنبد چنين مى‌گويد:
نماى داخل گنبد مطهر منور را با كاشى معرّق، مثل قدح‌چينى معلق، ترصيع كرده‌اند كه خطوط آن به اسم منوچهرخان معتمدالدوله است. اين طور كاشى به اين لطافت و امتياز، كمتر ديده شده. ضريح مطهر از نقره است و پيشكش صفويه مى‌باشد. شاه سلطان حسين صفوى، چهار قبّه مرصع خيلى ممتاز اعلى براى [50 پ] چهار گوشه ضريح مطهر پيشكش كرده است. روپوش گلابتون‌دوز، از عهد عضدالدوله ديلمى براى روى مقبره مبارك حضرت