30منابع اسلامى، مانند آنچه پيشتر بيان شد و نيز برشمردن فضايل براى پيروان امام على(ع) از سوى پيامبر(ص)، چنانكه شيعيانش را شيعيان، دوستان و حزب خود خواندند و دشمنانش را دشمن خود و خدا ناميدند، گواه اين مدعاست. 1 ازاينرو بيشتر دانشمندان شيعه بر اين باورند كه ظهور شيعه به معناى خاص آن، در عصر نبوى(ص) بوده 2 و اين نام، لقب گروهى از صحابه است كه در زمان رسول خدا(ص)، اميرمؤمنان على(ع) را دوست داشتند و شيعه آن جناب شناخته مىشدند. سلمان، ابوذر، مقداد و عمار، چهار نفرى بودند كه از زمان پيامبر(ص) لقب شيعه داشتند و از ياوران على(ع) به شمار مىآمدند 3 و