25
تشيع اعتقادى
«تشيع» در لغت به معناى تبعيت خالصانه و ولايت‌مدارانه بر پايه دين است 1 و شيعه در مفهوم خاص آن، به كسانى اطلاق مى‌شود كه به شكلى ويژه هوادار على(ع)، و به امامت و خلافت بلافصل او با وصيت و نص جلى يا خفى از جانب خدا و رسولش معتقدند. همچنين آنان عقيده دارند كه امام، عالم‌ترين فرد زمان است و بايد از ارتكاب گناهان صغيره و كبيره، معصوم باشد. آنان امامت را ركنى از اركان دين مى‌دانند كه بر نبى اعظم(ص) جايز نيست از انتخاب امام پس از خود غفلت ورزد يا تعيين آن را به عموم تفويض كند. 2 همچنين عقيده دارند كه امامت و خلافت از اولاد على(ع) خارج نمى‌شود و اگر خارج شود، يا با ظلم است، يا تقيه از سوى آنان. 3
پيدايش شيعه اعتقادى
پيدايش شيعه نيز از مسايلى است كه درباره آن اجماعى وجود ندارد و فرقه‌شناسان و ديگر دانشمندان مسلمان و حتى مستشرقان، ديدگاه‌هاى