21

فصل اول: مفاهيم و كليات

گفتار اول: مفاهيم

توحيد در لغت

واژه «توحيد»، مصدر باب «تفعيل»، به معناى «يگانه دانستن» و «يگانه گردانيدن» است. ريشه اين كلمه، «وَحَد» و به معناى انفراد است و ازاين‌رو «واحد» به چيزى اطلاق مى‌شود كه جزء ندارد. ¹

زبيدى در «تاج العروس»، توحيد را ايمان به خداى يگانه معنا كرده است. به گفته وى، واژه «واحد»، به معناى منفرد بالذات و واژه «احد»، به معناى منفرد بالمعنى است و تنها خداى متعال، جامع اين اوصاف است. ²

«التعريفات»، توحيد را در لغت، «حكم كردن به واحد بودن يك شىء و علم به اينكه آن شىء واحد است»، معنا كرده است. ³