9
ديباچه
حج و زيارت، نشانه‌اى از رجعت به سوى خداست. حج و زيارت در يك نگرش كلى، سير وجودى انسان به سوى خدا و نمايش رمزگونه تجسم عينى فلسفه خلقت بنى‌آدم است.
حج و زيارت اوليا، عبادتى است كه تمام عبادت‌ها را در بر مى‌گيرد. در حج و زيارت، نماز، استغفار و توبه معنا پيدا مى‌كند. فلسفه اشك، در زيارت نمودار مى‌شود. رازو نياز با خدا و نجوا و همنشينى با او در كنار خانه‌اش و در خانه‌هايى كه خداوند اجازه داده است تا نام او ياد شود 1، به اوج مى‌رسد و زائر چون ستاره‌اى درخشان در آسمان تاريكى‌ها مى‌درخشد و نامش در دفتر مهمانان خدا و رسول خدا(ص) و خاندان پاك و مطهرش ثبت مى‌شود.