32قوه خودت را در نظر بگير. به هنگام حركت به سوى منا، خروج از غفلت‌ها و لغزش‌هايت را منظور بدار و آنچه را برايت حلال نيست و استحقاقش را ندارى، آرزو مكن. در عرفات به خطاهاى خود اعتراف كن و به يگانگى خدا اعتراف نما.
در «مزدلفه» به خدا تقرب بجوى و به او اعتماد كن. به هنگام صعود به كوه، روحت را به سوى ملأ اعلى بالا ببر. به هنگام ذبح قربانى، گلوى خواسته‌هاى نفسانى و طمع‌ورزى را قطع كن. به هنگام رمى جمرات، شهوت‌ها و تنگ‌نظرى‌ها و پستى‌ها و افعال زشت خودت را رمى كن.
به هنگام تراشيدن سر، عيوب ظاهر و باطن خود را بر طرف ساز. به هنگام دخول در حرم، دخول در امان خدا و پناه او و پوشش و نگهدارى و رسيدن به مراد را منظور بدار. كعبه را به منظور تعظيم صاحب آن و معرفت جلال و قدرت او زيارت كن.
حجرالاسود را به منظور رضايت به قسمت و خضوع در برابر عظمت او استلام كن. در طواف وداع، با غيرخدا وداع كن. در وقوف بر صفا، روح و باطن خود را براى ملاقات با خدا تصفيه كن. در مروه، ترس خود را در رعايت تقوا منظور بدار و با