27
گفتار چهارم: مفاهيم لغوى و اصطلاحى مناسك منا
1. رمى
رمى را در لغت براى اشياء (نَبْذ الشَّىء)، به معناى انداختن و پرتاب كردن به سوى آن، و در كلام و سخن، به معناى دشنام دادن و پرتاب كردن به سوى چيزى دانسته‌اند؛ «و يقال في المقال، كناية عن الشّتم كالقذف».
ماده رمى هم با «على» متعدى مى‌شود و هم متعدى بنفسه استعمال مى‌شود. «رمى عليه»، مثل آيه شريفه: (وَ الَّذِينَ يَرْمُونَ أَزْوٰاجَهُمْ )؛ 1«رمى عليه» و «رميت الرجل» به معناى مرد را پرتاب كردن و از روى چيزى انداختن است. 2
رمى جمرات در اصطلاح فقهى، موضوع مصداقى خاص از معناى لغوى آن است