26صفى‌الدين عبدالمؤمن در «مراصد الاطلاع» توضيح مفيدى را درباره منا بيان كرده است:
الوادي الذي ينزله الحاجّ و يرمي فيه الجمار من الحرم؛ قيل: حدّه من مهبط العقبة إلى محسّر، و عليه أعلام منصوبة، و هي في داخل الحرم، و فيه أبنية و منازل تسكن أيام الموسم، فتصير كالبلدة، و تخلو بقية أيام السنة، إلا ممن يحفظها، فتصير كالقرية. و مسجدها مسجد الخيف، و لأهل كل أفق مكان ينزلون به منها، و بينها و بين مكة فرسخ. 1
منا دره‌اى در حرم است كه حاجيان در آن ساكن مى‌شوند و جمرات در آن رمى مى‌شود. گفته شده كه مرز آن از دامنه گردنه سمت مكه تا وادى محسر است و بر آن نشان‌هاى نصب شده‌اى قرار دارد. در منا ساختمان‌ها و منزل‌هايى است كه در زمان موسم حج در آن ساكن مى‌شوند و منا مانند شهر مى‌شود. ولى در بقيه روزهاى سال خالى از سكنه است و تنها نگهبانان و سرايه‌داران در آن ساكن هستند و در اين ايام شبيه يك روستا مى‌شود و مسجد خيف از مساجد آنجاست، و مردم هر منطقه در منا مكان مشخصى را براى استقرار در ايام حج دارند و فاصله ميان منا و مكه يك فرسخ است.
فقهاى شيعه نيز به استناد رواياتى، محدوده منا را همين محدوده عرفى آن از عقبه (گردنه) پس از جمره كبرا تا وادى محسر (دره ميان منا و مشعر به طول حدود پنجاه متر) دانسته‌اند. 2 در اين روايات امام صادق(ع) حد منا را از عقبه تا وادى محسر دانسته است. 3