84لقب را پيامبر(ص) به ابوبكر داده و برخى از آنها حتى مى‌گويند خداوند او را به «صديق» ملقب كرده است! البته برخى كتاب‌هاى اهل‌سنت، اين ادعا را رد كرده و راوى حديث را ضعيف شمرده و قائلين به اين گونه احاديث درباره ابوبكر را غالى دانسته‌اند!
اگر خواستيد خود به كتاب‌هاى اهل‌سنت مراجعه كنيد و صحت وسقم قضيه را دريابيد.
عملكرد ابوبكر، منافى با لقب صديق
احمد: آقاى فاضل! لقب صديق با كارى كه ابوبكر مرتكب شد، سازگارى ندارد. به قول علما اسم بايد «با مسمى» باشد.
فاضل: ابوبكر چه كار ناپسندى در حق شما كرده است كه با اين لقب منافات دارد؟
احمد: در حق ما هيچ، ولى در حق پيامبر(ص) چرا!
فاضل: به پيامبر(ص) چه نسبت دروغى داده است كه اين لقب را از او سلب مى‌كند؟!
بررسى «حديث لانورث»
احمد: مگر صحاح شما اين حديث را نقل نكرده‌اند كه ابوبكر، پس از رحلت پيامبر(ص)، كارگران حضرت فاطمه (عليهاالسلام) را از فدك اخراج كرد. وقتى خبر به فاطمه(عليهاالسلام) رسيد، آمد و به ابوبكر اعتراض كرد و فرمود: «چرا كارگران مرا از زمين‌هايم اخراج كرده‌اى»؟! ابوبكر گفت: من از رسول خدا(ص) شنيدم كه فرمود:
«نحن معاشر الانبياء لا نورّث ما تركناه صدقه»؛ 1«ما گروه پيامبران از خود ارث باقى نمى‌گذاريم. هر چه از ما بماند صدقه است»!
اين پاسخ ابوبكر در حالى بود كه خداوند در آيات سوره مريم و نمل، ارث بردن پيامبران از يكديگر را بيان فرموده بود و خود پيامبر(ص) اين آيات را براى مردم قرائت كرده بود: