77بنابراين، انتظار اينكه مصاديق و جزئيات در قرآن بيايد، مانند اين است كه انتظار داشته باشيم، همه جزئيات در قانون اساسى كشور بيان شود. اكنون برخى از روش‌هاى خداوند در قرآن را در بيان معرفى افراد بيان مى‌كنيم.
روش‌هاى قرآن در معرفى افراد
1. معرفى به نام
گاه شرايط ايجاب مى‌كند كه خداوند فردى را به نام معرفى كند، چنان‌كه مى‌فرمايد: (مُبَشِّراً بِرَسُولٍ يَأْتِي مِنْ بَعْدِي اسْمُهُ أَحْمَدُ...)؛ «بشارت‌دهنده به رسولى كه پس از من مى‌آيد و نام او احمد است». (صف: 6)
در اين آيه، حضرت مسيح، پيامبر پس از خويش را به نام، معرفى و قرآن نيز آن را از حضرتش نقل مى‌كند، ولى نتيجه چه شد؟ آن شد كه بنى‌اسرائيل خود عيسى(ع) را ساحر بدانند!
(وَ إِذْ قٰالَ عِيسَى ابْنُ مَرْيَمَ يٰا بَنِي إِسْرٰائِيلَ إِنِّي رَسُولُ اللّٰهِ إِلَيْكُمْ مُصَدِّقاً لِمٰا بَيْنَ يَدَيَّ مِنَ التَّوْرٰاةِ وَ مُبَشِّراً بِرَسُولٍ يَأْتِي مِنْ بَعْدِي اسْمُهُ أَحْمَدُ فَلَمّٰا جٰاءَهُمْ بِالْبَيِّنٰاتِ قٰالُوا هٰذٰا سِحْرٌ مُبِينٌ (صف: 6)
و [به ياد آوريد] هنگامى را كه عيسى بن مريم گفت: اى بنى‌اسرائيل! من فرستاده خدا به سوى شما هستم، درحالى‌كه تصديق‌كننده كتابى كه پيش از من فرستاده شده (تورات) هستم و بشارت دهنده به رسولى كه پس از من مى‌آيد و نام او احمد است. هنگامى كه او با معجزات و دلايل روشن به سراغ آنان آمد، گفتند: اين سحرى است آشكار.
2. معرفى با عدد
گاهى شرايط ايجاب مى‌كند كه خداوند، افرادى را با عدد معرفى كند، چنان‌كه مى‌فرمايد:
(وَ لَقَدْ أَخَذَ اللّٰهُ مِيثٰاقَ بَنِي إِسْرٰائِيلَ وَ بَعَثْنٰا مِنْهُمُ اثْنَيْ عَشَرَ نَقِيباً ) (مائده: 12)
و خدا از فرزندان اسرائيل پيمان گرفت و از آنان دوازده سرگروه برانگيختيم.