194نادر در سال 1157ه.ق، براى پيگيرى توافق‌نامه كنگره نجف اشرف، به سيد نصرالله حائرى (م1158 ه.ق) مدرس وخطيب حرم امام حسين(ع) مأموريت داد تا با سفر به مكه، بر اجرايى شدن مصوبات كنگره ياد شده نظارت كند. حائرى در اين سفر مورد استقبال امير مكه، شريف مسعود بن سعيدحسنى قرار گرفت و نامه‌هاى نادر مبنى بر توافق علماى فريقين در به رسميت شناختن مذهب جعفرى، برپايى نماز به شيوه شيعيان در مسجدالحرام و مسجدالنبى و عدم تعرض فريقين به يكديگر را به همراه هداياى نفيس نادرتسليم شريف مكه ووالى مدينه كرد.
حائرى در مكه و در مسجدالحرام به روش شيعيان نماز خواند و مبلغ زيادى را از طرف نادر بين علما تقسيم كرد.
شريف مسعود، امير مكه، نامه و هدايا را براى كسب تكليف به در بار عثمانى فرستاد و سيد نصر الله را نزد خود نگاه داشت. امير بندر جده، ابوبكر پاشا نيز در همان سال نامه‌اى از خواهرزاده خود، احمد پاشا - كه در مرز ارزوم مستقر بود - مبنى بر نقض مصالحه بين عثمانى و نادر دريافت كرد. بر همين اساس از شريف مسعود درخواست كرد تا سيد نصرالله را به او بسپارد تا به قتل برساند. شريف در مقابل اين خواسته او مقاومت كرد، ولى براى رفع اتهام تمايل به تشيع از خود، دستورداد تا بعد از هر نماز در مسجد الحرام، شيعيان را لعن كنند. شريف پس از يك‌سال سيد نصرالله را به همراه اميرالحاج شام، اسعد پاشا راهى استانبول كرد. سرانجام سيد نصرالله در نهم رجب سال 1158ه.ق در ميدان باب السراياى استانبول به اتهام فساد مذهب گردن زده شد. 1
نادر پس از اين واقعه در نامه‌اى به سلطان محمود عثمانى از ردّ درخواست‌هاى خود گله كرد. 2 امپراتور عثمانى ضمن تشكر از تلاش‌هاى نادر در رفع بدعت‌ها،