173
1. معرفى صفويه
صفويان منسوب به لقب جدشان، شيخ صفى الدين اردبيلى (م 635ه .ق) هستند كه پس از گسترش طريقت صفويه و افزايش مريدان خود، فعاليت خود را در قالب نهضتى سياسى دينى در آورده و توانستند به كمك هوداران قزلباش خود كه از چند طائفه و قبيله ترك تشكيل شده بودند، در سال 907 ه .ق حكومت صفويه را به مركزيت تبريز تأسيس كنند.اين سلسله حدود دو قرن و ربع دوام آورد و در سال 1149 ه .ق با تاجگذارى رسمى نادر افشار عمر اين دولت پايان يافت.
2. مناسبات ايرانيان با حجاز در عصر صفويه
الف) كميت روابط
يك - مشكلات داخلى صفويان
اين دولت در مدت حكومت نسبتاً طولانى خود با مشكلات داخلى و خارجى روبه‌رو بود كه توجه آن را به حجاز تحت الشعاع قرار مى‌داد. در بعد داخلى شاه اسماعيل بنيان‌گذار دولت صفويه در چند سال اول حكومتش، مشغول يك‌پارچه كردن ايران و سركوب حكومت‌هاى كوچك محلى بود و فرصت پرداختن به حجاز را نيافت.
از ديگر مشكلات داخلى صفويان، اختلاف ميان تركان قزلباش با اهل ديوان