52از آن نام برده شده است، قبل از تأسيس اين شهر، در ناحيه حيره بوده است و كاخ‌هاى خورنق، ابيض، ابن‌مازن، مقاتل، دومةالحيره و كاخ‌هاى حمر كه تمامى اين كاخ‌ها در حيره قرار داشته‌اند 1 و پس از گسترش شهرهاى حيره، كوفه و نجف و متصل شدن برخى از آنها به يكديگر، آثار برجسته اين كاخ‌ها از بين رفته است؛ همان‌گونه كه شايد بتوان گفت كه نجف امروزى، تقريباً در حال متصل شدن به كربلا مى‌باشد.
كليساها، صومعه ها و عشرتكده هاى اين منطقه
به‌سبب گسترش مسيحيت در حيره و اطراف آن، كليساها و صومعه‌هاى بسيارى در آنجا ساخته شد كه كتاب‌هاى تاريخى به برخى از آنها اشاره نموده‌اند. استاد سعيد طريحى در سال 1401ه .ق/ 1981 م در كتاب خود 2 از تاريخ حيره، زمان تأسيس و فتح آن به‌دست سپاه اسلام و نيز از كوفه كه باقى‌مانده يك شهر سريانى به‌نام «عاقول» مى‌باشد، سخن گفته است.
بنده در بخش دوم كتاب «و ما ادراك ما على» گفته‌ام كه كوفه، معرّب كوثى يا كوثا مى‌باشد كه بنابر قولى اسم زادگاه حضرت ابراهيم(ع) است؛ چنان‌كه ياقوت حموى درباره اين شهر چنين مى‌گويد:
اين شهر در سرزمين بابل قرار دارد كه خيلى از كوفه دور نمى‌باشد. اگر ولادت ابراهيم(ع) و وجود مقام ايشان در آن شهر درست باشد، احتمال دارد اسمش بر سرزمين‌هاى مجاور غلبه نموده باشد. در نتيجه، [كوثا] معرّب گردد و ثاء آن به فاء و الف آن به هاء تبديل شود؛ چنان‌كه اين‌گونه موارد در زبان عربى فراوان است.
با اين رويكرد، انتخاب چنين اسمى براى آن شهر وجهه دينى نيز مى‌يابد؛