32ضريح مطهر امام على(ع)، نامه‌نگارى كنم؛ براى نمونه به سازمان يونسكو نامه نوشتم و درباره ضرورت توجه به آرامگاه‌هاى اهل بيت(عليهم السلام)، به‌ويژه ضريح مطهر امام على(ع)، به‌عنوان ميراث جهانى بشرى، سخن گفتم.
بى‌شك اين ميراث، شايستگى نگهدارى و ثبت جهانى اشياى متعلق به آن را دارد. ضرورت اين مسئله به‌ويژه پس از جنايت بزرگى كه در سامرا به وقوع پيوست و منجر به انفجار ضريح امامين عسكريين(عليهماالسلام) شد، بيشتر احساس مى‌شود.
درباره پروژه موزه امام على(ع) نيز با بسيارى از مجتهدان بزرگوار و عالمان دينى، سياستمداران و فرهنگيان صحبت كردم. سعى كردم كه بيشتر از يك كميسيون را از ميان شخصيت‌هاى حقوقى در عراق، براى پيگيرى مسائل مربوط به اين طرح، تشكيل دهم. اما حوادث خونين عراق، مجالى را براى مطالعه جدى اين طرح باقى نگذاشت. البته هنوز نااميد نشده‌ام و همچنان در هر فرصتى، از علاقه‌مندى خود براى محقق شدن چنين طرحى دفاع مى‌كنم. شايد در آينده‌اى بسيار نزديك، آرزويم تحقق يابد.
در اينجا از فرزندم، محمدجواد طريحى تشكر مى‌كنم كه براى آماده‌سازى اين كتاب، مرا يارى نمود و سختى‌هاى بسيارى را نيز تحمل كرد؛ چراكه به‌سبب وضعيت نامساعد جسمى‌ام، توان جمع‌بندى و آماده‌سازى محتواى كتاب را نداشتم. ايشان براى انتخاب عكس‌هاى مناسب از ميان هزاران عكسى كه نزد من، طى دو سال و نيم جمع‌آورى شده بود، نزديك به سه ماه وقت گذاشت.
همچنين از خادمان محترم ضريح مطهر امام على(ع)، به‌سبب كمك‌هاى باارزششان، به‌ويژه سيد مهدى حسينى، خادم روضه، حفظه‌الله و دوست عزيزم، «سيد فائق زوين» كه به دوستان فيلمبردار كمك بسيار نمودند و نيز از تلاش كميسيون كنونى فهرست‌بردارى از اشياى تاريخى موجود در ضريح مطهر امام على(ع) و هداياى موجود در آن تقدير و تشكر مى‌كنم.