291از تاريخ تكميل ساخت آن بى‌اطلاع است؛ چراكه درباره اين موضوع، بيشتر تاريخ‌نگاران اختلاف‌نظر دارند. ابن‌طاووس در اين‌باره مى‌گويد:
عضدالدوله سرپرستى و مسئوليت بناى آن مرقد مطهر را برعهده گرفت و مبالغ زيادى را براى ساخت آن فرستاد. تاريخ اتمام بناى آن عمارت روى ديوار گنبد آن نوشته شده است كه نزديك سر مبارك آن حضرت(ع) قرار دارد و به اندازه قامت انسان با زمين فاصله دارد.
با اين همه، بنده نظرياتى را كه آقاى محسن امين در كتاب «أعيان الشيعة»، درباره ردّ گفته‌هاى ديگران آورده است كه اتمام بناى آن، در سال 338 ه .ق/ 986م، اتفاق افتاده است، با يكديگر مقايسه نمودم و تطبيق دادم. چراكه تاريخ اول، نشان‌دهنده زمانى است كه عضدالدوله، هنوز حكومت عراق را در دست نداشته است و تاريخ دوم، به زمانى اشاره مى‌كند كه عضدالدوله، زنده نبوده است.
سيد محسن امين مى‌گويد: «گويا ساخت اين عمارت در سال 369 ه .ق/ 980م، به پايان رسيده است». 1 سپس او به ذكر آنچه ديلمى در «ارشاد القلوب» از آن صحبت به ميان آورده است، مى‌پردازد؛ مطلبى كه حكايت از وجود عمارت هارون الرشيد دارد كه داراى گنبد و درهاى چهارگانه هنگام آمدن عضدالدوله، بوده است. بديهى است كه اين مسئله، بيانگر تصوّر و زعم ديلمى مى‌باشد. ديلمى در ادامه مى‌گويد:
عضدالدوله در زمان به قدرت رسيدنش در اين ناحيه (نجف اشرف)، همراه لشكريانش، نزديك به يك سال اقامت نمود. صنعتگران، مدارك و لوازم مورد نياز را خواستار شدند - شايد عبارت اساتيذ (اساتيد)، به‌جاى واژه اسانيد، درست‌تر باشد - و از اقصى نقاط كشور به آن منطقه آورد و آن