62داشته كه گفته‌اند پيامبر(ص) بر آن نشسته است. 1 در روستاى مالكيه، از روستاهاى «جبل بنى‌هلال» نيز قدحى از چوب وجود داشته كه آن را از پيامبر اسلام(ص) دانسته بودند. 2
همچنين در سال‌هاى حكومت «محمد پاشا العظم» (والى دمشق در دوره عثمانى)، جاى پايى در قلعه بصرى يافت شد، كه دستور داد آن را از جا كنده، به كاخ «اسعد پاشا العظم» در دمشق منتقل كنند. پس از وى، «درويش پاشا»، والى دمشق، از دربار پادشاه عثمانى اجازه خواست تا آن را در ضريح سر حضرت يحيى(ع) در مسجد اموى دمشق قرار دهد. اما سلطان عثمانى تشخيص داد كه اين‌گونه آثار بهتر است در پايتخت خلافت يعنى استانبول نگهدارى شود. از اين‌رو دستور داد تا آن را به آنجا ببرند. با رسيدن اين جاى پا در رجب 1198 ه .ق، جشن بزرگى برپا گرديد و سنگ قدمگاه در آرامگاه سلطان عبدالحميد اول، در مجاورت كاخ پادشاهان عثمانى قرار داده شد. 3
از ديگر آثار منتسب به پيامبر(ص) در شهر دمشق مى‌توان به دو لنگه نعلين يا صندل‌هاى آن حضرت(ص) اشاره كرد. لنگه راست در مدرسه دماغيه 4، و لنگه چپ در دارالحديث اشرفيه 5 نگهدارى مى‌شد. از اثر اول، يعنى لنگه راست نعل (صندل)