250كميته بودند. آنها براى اين منظور، تعدادى از خانه‌ها و مغازه‌هاى مجاور را خريدارى كردند. كار توسعه بنا در سال 1404ه .ق - 1984 م آغاز شد و بخش عمده آن در سال 1410ه .ق به پايان رسيد. «شيخ نبيل حلباوى»، از علماى شيعه دمشق، قصيده‌اى در اين‌باره سرود كه بيت حاوى مادّه تاريخ آن چنين است:
يا ألق المكان قل مؤرخاً
«النور من كوى رقية انهمر» 1
آستانه حضرت رقيه امروزه از ساختمان وسيع و زيبايى تشكيل شده است كه آميخته‌اى از هنر و معمارى اسلامى محلى و ايرانى است. مصالح و تزئينات به كار رفته در بنا، آن را از ساير آثار معمارى و دينى دمشق متمايز ساخته است. (تصوير 126) نماهاى خارجى آستانه با قالب‌هاى سنگى بزرگ سفيدرنگ پوشيده شده است. در بالاترين قسمت نما، يك كتيبه نوارى از آيات قرآن با رنگ طلايى بر زمينه سبزرنگ به چشم مى‌خورد. بنا داراى چند ورودى است كه مهم‌ترين آن، ورودى جنوب غربى است. سردر اين ورودى داراى طاقى است كه در آن مقرنس‌هايى پوشيده شده با كاشى، و بالاى آن اين عبارت به چشم مى‌خورد: «هذا مقام السيدة رقية بنت الحسين الشهيد بكربلاء». بالاى اين سردر، مناره‌اى به ارتفاع 34 متر از كف زمين قرار دارد. (تصوير 125)
اين ورودى، متصل به صحن اصلى بناست كه به شكل مستطيل مى‌باشد و گرداگرد آن نيز رواق‌هايى وجود دارد. اين رواق‌ها با سنگ‌هاى سفيدرنگ پوشيده شده است و نماى آنها شامل طاق‌هاى بزرگ و كوچك متوالى است؛ به‌گونه‌اى‌كه هر طاق بزرگ، ميان دو طاق كوچك قرار دارد. بالاى طاق‌هاى كوچك، اسامى ائمه معصوم(عليهم السلام) درون قاب‌هاى مدوّرى نقش بسته است. در بالاترين بخش نماى رواق‌ها، نوارى از آيات قرآن با رنگ طلايى بر زمينه سبزرنگ به چشم مى‌خورد. سقف رواق‌ها از داخل، با نقوش گياهى زيبا، تزيين يافته است.