214مشخصات و محل دقيق نگهدارى آن توضيحى بدهد، به انتشار آن اقدام كرده است. ¹

اشكالاتى نيز به محتواى اخبار الزينبات، و زنجيره اسناد و راويان آن وارد شده است؛ از جمله آنكه، نام برخى راويان مذكور در سند رساله، در منابع رجالى و روايى، و نام برخى ديگر از آنان نه تنها در منابع رجالى، بلكه در هيچ كتابى نيامده است. ²

همچنين برخى مطالب مطرح شده در اين كتاب، با واقعيت‌هاى مسلّم تاريخى تناقض و تعارض دارد؛ از جمله آنكه در يكى از روايات مربوط به وفات حضرت زينب در مصر، مسلمة بن مخلد (متوفاى62 ه .ق)، شخصى دوستدار اهل‌بيت(عليهم السلام) معرفى شده است كه از زينب كبرى در مصر استقبال كرد و ايشان را به خانه خود برد و حضرت زينب پس از مدتى اقامت در آنجا از دنيا رفت و مسلمه بر جنازه وى نماز خواند و طبق وصيتش، آن حضرت را در همان خانه دفن كرد؛ ³ حال آنكه به گواهى منابع معتبر تاريخى، مسلمه از دشمنان امام على(ع) و والى مصر از سوى معاويه و يزيد بود و پس از مرگ معاويه، براى يزيد در مصر بيعت گرفت. ⁴

از سوى ديگر، شواهد تاريخى فراوانى وجود دارد كه اصالت و اعتبار زيارتگاه منسوب به حضرت زينب كبرى در قاهره را زير سؤال مى‌برد. «محمد حسنين سابقى»، پژوهشگر پاكستانى، در اثر خود «مرقد العقيلة زينب»، كه گسترده‌ترين تحقيق در زمينه محل دفن حضرت زينب به شمار مى‌آيد، دلايل و شواهد مفصلى در رد انتساب زيارتگاه قاهره به دختر امام على(ع) ارائه نموده است. او به اين مسئله استناد كرده است كه بسيارى از مورخان مصر تا قرون متأخر اسلامى، در تاريخ مصر و حوادث آن و