213 اهلبيت(عليهم السلام)، صحابه و تابعان است كه نامشان زينب بوده است. اين رساله را براى نخستين بار «حسن محمد قاسم» (متوفاى 1355ه.ق)، نويسنده مصرى، براساس نسخهاى از آن كه به گفته خود در حلب يافته بود، در سال 1333ه .ق در ضمن كتاب خود «السيدة زينب» منتشر كرد. 1
با استناد به روايات موجود در اخبار الزينبات، تعدادى از علما و نويسندگان معاصر كه بعضى از آنها كتابهايى نيز در زندگانى حضرت زينب كبرى نوشتهاند، قائل به وفات و دفن ايشان در قاهره مصر شدهاند؛ از جمله آنان مىتوان به «شيخ جعفر نقدى» و «سيد محمد كاظم قزوينى» اشاره كرد. 2
با اين حال، درباره رساله اخبار الزينبات، ابهاماتى وجود دارد كه پذيرش روايات آن را با سختى مواجه مىكند. برخى پژوهشگران نيز، با ارائه شواهد و قرائنى، در اصالت اين اثر و انتساب آن به عبيدلى ترديد نموده و حتى احتمال جعلى بودن آن را مطرح كردهاند؛ از جمله اين شواهد آن است كه نويسندگانى كه به زندگىنامه عبيدلى و معرفى آثار وى پرداختهاند، از جمله «ضامن بن شدقم»، نسبشناس قرن 11ه .ق كه نسبش به عبيدلى مىرسد، براى وى اثرى به نام اخبار الزينبات ذكر نكردهاند. تنها پس از انتشار اين رساله براى نخستين بار در سال 1333ه .ق، برخى نويسندگان معاصر آن را به فهرست تأليفات وى افزودهاند. از جمله شواهد ديگر، ابهام در چگونگى يافت شدن نسخهاى است كه حسن محمد قاسم، بدون اينكه نامى از يابنده آن ببرد و درباره