1) . منتخبات التواريخ لدمشق، ج 2، ص 435. ترجمه ابيات: در اين جايگاه با ادب بايست و دستانت را براى دعا بالا ببر. اين ضريح شهيدان بزرگوارى از آل عباست. سرهاى شانزده تن از ايشان در خيمه‌گاه به خاك سپرده شده است. اين سرها از زمين كربلا كه جنگ در آن رخ داد، به دمشق آورده شده است؛ به همراه سر سرور ما حسين، فرزند پيامبر برگزيده. زنانى كه از اين واقعه نجات يافتند، به دمشق آمدند و مدتى در آنجا اقامت كردند و سپس به ديار باقى شتافتند. قبور آنها، به سبب جهل درباره ايشان، زير خاك باقى ماند. پس «شكرى» به ساخت اين قبور همت گماشت و «ناظم» ساخت آن را آغاز كرد؛ با راهنمايى سادات كريم و نجيب آل مرتضى. خداوند از اين كار آنها سپاسگزارى كرد و به آنها جزايى نيكو عطا فرمود. من آمدم تا اين تلاش و كوشش واقعى را كامل كنم. شكر خدا، ساختِ اين گنبدها همان‌طور كه مى‌بينى به پايان رسيد. اى زائر خاندان پيامبر! بشارت بده كه به آرزوى خود رسيدى. در مادّه تاريخ آن بگو: «با عاقبت به‌خيرى، در درجات بالاى بهشت ارتقا مى‌يابى».