196- على اكبر بن [امام] حسين(ع).؛

- عمر بن [امام] على(ع).؛

- قاسم بن [امام] حسن(ع)؛

- محمد بن [امام] على(ع).؛

- محمد بن مسلم [بن عقيل بن ابى‌طالب].

البته بسيار درخور توجه است كه عمر بن امام على(ع) از شهداى كربلا نيست و پس از اين واقعه در «ينبع» مدينه به مرگ عادى از دنيا رفته است. ¹

درباره تاريخچه زيارتگاه رؤوس الشهدا، در منابع تاريخى، به تاريخ بناى نخستين آن اشاره‌اى نشده است. «شيخ فرج آل عمران قطيفى» از «سيد عبدالحسين شرف‌الدين» نقل كرده است كه او در سال 1307ه .ق و در سن هفده سالگى، به زيارت اين مكان آمد. مردم زباله‌هاى خود را اطراف زيارتگاه مى‌انداختند؛ به‌طورى‌كه سطح زباله‌ها بالاتر از گنبد رسيده بود. پس از گذشت چند سال، «سيد سليم مرتضى» به استانبول مسافرت كرد و از سلطان عبدالحميد [دوم] عثمانى اجازه خواست تا زيارتگاه را بازسازى كند. سلطان با اين درخواست موافقت كرد و سيد سليم نيز اين زيارتگاه و چند زيارتگاه ديگر باب‌الصغير، از جمله زيارتگاه عبدالله بن امام زين‌العابدين(ع) و مزار سكينه و ام‌كلثوم را بازسازى كرد و تا پايان عمر، متولى اين زيارتگاه‌ها گرديد. ²

در لوح سنگى سردر زيارتگاه نيز به اين بازسازى در ماه شوال 1330ه .ق به دست سيد سليم افندى فرزند سيد حسين مرتضى اشاره شده است. گويا اين بازسازى همان است كه به نوشته سيد محسن امين، اسامى تعدادى از سرهاى شهدا افزوده شده است. گفتنى است كه «عارف بك ماردينى» در يكى از قصايد خود، بازسازى فوق را ثبت كرده و براى آن مادّه تاريخ سروده است. «محمد اديب آل تقى‌الدين حصنى»، متن اين