53ولى در آثار فقهاى عامه نه‌تنها به دو قول مطرح در ميان شيعه اشاره نشده است، بلكه آنچه را فقهاى شيعه به‌تبع روايات نفى كرده‌اند، به‌عنوان قول همه شيعه، به اماميه نسبت داده‌اند! قولى كه به شيعه انتساب داده شده «اشتباك نجوم» ¹ است. واژه «اشتباك» به معناى اختلاط و درهم‌تنيدگى است. خليل درمورد اشتباك‌النجوم مى‌نويسد: «وقتى ستاره‌ها تداخل پيدا كرده و به همديگر مرتبط مى‌شوند، اشتباك نجوم گفته مى‌شود» ² ابن‌اثير مى‌گويد: «اشتباك نجوم، ظهور ستارگان كوچك در ميان ستارگان بزرگ است؛ به‌نحوى‌كه هيچ‌كدام مخفى نمانند». ³ اشتباك نجوم تقريباّ بعد از ذهاب حمره مغربيه محقق مى‌شود. ⁴ از نگاه عامه، شيعه اول وقت نماز مغرب را اشتباك نجوم مى‌داند و حال آنكه با مراجعه ساده‌اى به روايات اهل بيت(عليهم السلام) ناروايى اين نسبت مشخص مى‌شود.

ماوردى، بعد از اينكه سقوط قرص را ملاك غروب شمس بيان مى‌كند، مى‌نويسد: «هيچ وجهى براى آنچه شيعه بدان معتقد شده، يعنى اشتباك نجوم را اول وقت مغرب دانستن، وجود ندارد». ⁵ بعد از وى فقيهان ديگرى اين انتساب نادرست را از وى نقل كرده‌اند. ⁶ نووى، بعد از نقل اينكه استتار شمس وقت نماز مغرب است، اين‌گونه مى‌نويسد: «ماوردى و ديگران از شيعه چنين حكايت كرده‌اند كه آنها قائل‌اند وقت نماز مغرب