46ذكر اين نكته قابل توجه است كه روايت سومى كه نقل كرده 1، در رابطه با تأخير نماز مغرب است كه دستاويزى براى برخى شده است تا شيعه را مصداق اين روايت بدانند. عدم صحت چنين انتسابى به شيعه را در گفتار بعد بيان خواهيم نمود.
آخرين جامع حديثى از كتب سته، موطّأ مالك (170ق) است. مالك تنها دو روايت در مورد وقت مغرب - يك روايت در «باب وقوت الصلاة» 2 و يك روايت در «باب تعجيل الافطار» 3 - نقل نموده است.
در يك جمع‌بندى مى‌توان گفت در صحاح سته روايات مربوط به غروب در ابواب مختلفى از كتاب الصلاة و كتاب الصوم پراكنده است. قريب به اتفاق روايات در دو يا چند كتاب تكرار شده است؛ مثلاً روايت «مواقع نبل» در چهار كتاب از كتب سته نقل شده است. 4 با نگاهى به كتاب «جامع الاصول» ابن‌اثير 5، كه روايات جوامع حديثى شش‌گانه 6 را جمع‌آورى و تبويب نموده است 7، روشن مى‌شود كه قريب بيست روايت در مجموعه صحاح سته در موضوع غروب نقل شده كه ابن‌اثير