45نسائى (م: 330ق) در سنن خود روايات غروب را در بحث وقت نماز مغرب در چهار باب توزيع كرده است. 1 برخى از اين روايات تكرار روايات صحاح قبل است و برخى احاديث تازگى دارد. بعد از صحيح مسلم، نسائى است كه روايت طلوع شاهد را كه مستند قول شاذ اهل تسنن شده، نقل نموده است. 2
در سنن ترمذى (م: 297ق) روايات غروب را در سه باب مى‌توان يافت. در باب «ما جاء فى وقت المغرب»، يك روايت دال بر استتار نقل شده 3 كه بخارى 4 و مسلم 5 نيز روايت كرده‌اند. وى سه روايت ديگر در اين موضوع را در باب «مَا جَاءَ فِى مَوَاقِيتِ الصَّلاَةِ عَنِ النَّبِىِّ صلى الله عليه وسلم» ذكر كرده - كه روايت اول، روايت امامت جبرئيل است 6 كه بعد از سنن ابى‌داود در اين كتاب نقل شده و در ديگر صحاح سته روايت نشده است - و درنهايت در بحث صوم، حديث «اقبال الليل وادبار النهار» را روايت نموده است. 7
ابن‌ماجه (م: 275ق) در سنن خود روايات زيادى در زمينه غروب نقل نكرده است. وى سه روايت ذكر كرده 8 كه دوتاى آن در صحاح پيشين نيز نقل شده بود. اما